Jesteś w:
Motyw miłości
W dziele Bułhakowa prócz „miłości idealnej” zobrazowanej na przykładzie mistrza i Małgorzaty, w tle rysuje się sylwetka Judy – postaci z powieści mistrza. Judę fascynowała piękna Greczynka - Nisa. Był to rodzaj zaślepienia, pożądania. Dziewczyna była mężatką. W pewnym sensie ta słabość doprowadziła go do zguby. Uległ pokusie i mimo zbliżającego się święta Paschy, które według obyczaju powinien spędzać z najbliższymi, udał się w miejsce wyznaczone na potajemną randkę, ale przebiegła Nisa wcale tam się nie pojawiła. Juda padł ofiarę podstępnego planu...W utworze „przebijają” ponadto elementy nauki Chrystusa o miłości bliźniego, miłości do ludzi. Reprezentantem tych poglądów jest symboliczny Jeszua Ha – Nocri, utwierdzony w przekonaniu, że „na świecie nie ma złych ludzi”, są najwyżej ludzie skrzywdzeni, którzy zatracili gdzieś swoją dobrotliwą naturę, ale i tych można ponownie nauczyć szlachetności, okazując im miłość.
Jeszua stoi przed swoim oprawcą – Piłatem i żal mu wielkiego hegemona, ponieważ ów cierpi na nieznośne migreny i sam proces skazańca jest dla niego utrapieniem: „ – Prawdą jest to przede wszystkim, że boli cię głowa, i to tak bardzo cię boli, że małodusznie rozmyślasz o śmierci. Nie dość, że nie starcza ci sił, by ze mną mówić, ale trudno ci nawet na mnie patrzeć. Mimo woli staję się teraz twoim katem, co zasmuca mnie ogromnie. Nie możesz nawet o niczym myśleć i tylko marzysz o tym, by nadszedł twój pies, jedyne stworzenie, do którego jesteś przywiązany. Ale twoje męczarnie zaraz się skończą, ból głowy ustąpi.” Będąc z natury dobry, sugeruje mu pomoc i wspólną przechadzkę, która miałby przynieść ulgę. Więzień wyczuwa również cierpienia psychiczne Piłata. Wie, że jest nieszczęśliwy i samotny. Podobnie zachowuje się podczas ukrzyżowania. Litościwe prosi swoich dręczycieli, by podali gąbkę z płynem skazańcowi obok - Dismasowi. Ów odczuwał pragnienie i domagał się tej przysługi.
strona: 1 2 3 4 5 6
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Jeszua stoi przed swoim oprawcą – Piłatem i żal mu wielkiego hegemona, ponieważ ów cierpi na nieznośne migreny i sam proces skazańca jest dla niego utrapieniem: „ – Prawdą jest to przede wszystkim, że boli cię głowa, i to tak bardzo cię boli, że małodusznie rozmyślasz o śmierci. Nie dość, że nie starcza ci sił, by ze mną mówić, ale trudno ci nawet na mnie patrzeć. Mimo woli staję się teraz twoim katem, co zasmuca mnie ogromnie. Nie możesz nawet o niczym myśleć i tylko marzysz o tym, by nadszedł twój pies, jedyne stworzenie, do którego jesteś przywiązany. Ale twoje męczarnie zaraz się skończą, ból głowy ustąpi.” Będąc z natury dobry, sugeruje mu pomoc i wspólną przechadzkę, która miałby przynieść ulgę. Więzień wyczuwa również cierpienia psychiczne Piłata. Wie, że jest nieszczęśliwy i samotny. Podobnie zachowuje się podczas ukrzyżowania. Litościwe prosi swoich dręczycieli, by podali gąbkę z płynem skazańcowi obok - Dismasowi. Ów odczuwał pragnienie i domagał się tej przysługi.
strona: 1 2 3 4 5 6