Jesteś w: Motyw przyrody/natury

Motyw natury w „Nad Niemnem”


W liryczny sposób autorka potrafi opisać atmosferę, magię nocy, która dla przeciętnego obserwatora wieczoru nad rzeką byłaby zwyczajnym obrazkiem z mrokiem, księżycem w tle i odbijającym się w wodzie światłem.

Sztuka obrazowania Orzeszkowej odwołuje się do wszystkich zmysłów. Czuć ciepło letnich wieczorów, upał dnia połączony z trudem żniwiarskiej i gospodarskiej pracy, krople deszczu nad Niemnem, zapach świeżo skoszonych łąk, kwiatów w ogrodach, słychać melodyjne trele ptaków. Łączenie tego typu wrażeń (barw, dźwięków, zapachów) nazywa się synestezją. Owa metoda odgrywa znaczną rolę w technice symbolizmu i impresjonizmu, posługującego się nastrojem, muzycznością.Poprzez „relacje” stanów natury, autorka oddaje również stany emocjonalne i psychiczne bohaterów np. w trakcie imienin pani Emilii, po spotkaniu z Zygmuntem, Justyna opuszcza gości i udaje się na samotną przechadzkę, podczas której rozmyśla. Idzie polną, krętą drogą, nie wiedząc, dokąd ona prowadzi Zagmatwane refleksje i uczucia bohaterki harmonizują z krętą ścieżką, po której stąpa. Cykliczność natury wpływa jeszcze na całokształt gospodarskiego życia. Ludność żyje w zgodzie z naturą i z jej „harmonogramem”.

Ogół zjawisk przyrody w „Nad Niemnem” to niezwykle sugestywny pejzaż o znamionach malarstwa impresjonistycznego. „Stojąc” przed nim odbiorcy towarzyszą wspomnienia własnych przeżyć, doświadczeń oraz uczucie tęsknoty.

strona:    1    2  





Motyw - inne artykuły:
Motyw przyrody/natury

Motyw natury w „Nad Niemnem”

Motyw natury w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza