Jesteś w:
Motyw rewolucji
Pankracy wierzy w nowy, lepszy świat. Ma prywatną wizję przyszłości, którą „pielęgnuje” myślą i słowem. Mówi do Hrabiego Henryka: „Z pokolenia, które piastuję w sile woli swojej, narodzi się plemię ostatnie, najwyższe, najdzielniejsze. – Ziemia jeszcze takich nie widziała mężów. – Oni są ludźmi wolnymi, panami jej od bieguna do bieguna. – Ona cała jednym miastem kwitnącym, jednym domem szczęśliwym, jednym warsztatem bogactw i przemysłu.” Zauważa także konieczność odbudowy świata zniszczonego w wyniku rewolucyjnych działań. Po zwycięstwie nad arystokratami zwraca się do Leonarda: „Patrz na te obszary – na te ogromy, które stoją w poprzek między mną a myślą moją – trza zaludnić te puszcze – przedrążyć te skały – połączyć te jeziora – wydzielić grunt każdemu, by we dwójnasób tyle życia się urodziło na tych równinach, ile śmierci teraz na nich leży. – Inaczej dzieło zniszczenia odkupionym nie jest.”Pankracemu nie udaje się zrealizować ambitnych zamierzeń. Ginie, porażony promiennym wizerunkiem Chrystusa, który przyszedł potępić dokonania rewolucjonistów i upomnieć się o swoje prawo do władzy nad światem. W tej scenie księgę tajemniczych dziejów ludzkości powierza Krasiński Stwórcy.
strona: 1 2 3 4 5
Motytw rewolucji w „Nie-Boskiej komedii” Krasińskiego
strona: 1 2 3 4 5