Jesteś w: Motyw rewolucji

Motyw rewolucji


„Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego

Poeta zademonstrował obraz „rzeźnickiej” rewolucji, by ukazać jej niszczycielskie działanie, które wcale nie rozwiązuje problemów ludności i nie znosi podziałów społecznych, bo te będą istniały zawsze. Zapowiada je sylwetka generała Bianchetti – człowieka, który siebie ocenia jako lepszego – „nie jesteście moimi braćmi w geniuszu”. Krwawy bunt przynosi jedynie mnóstwo ofiar, rodzi i sankcjonuje bestialstwo, krwiożerczość, wypacza psychikę, neguje zasady. Krasiński zdawał sobie sprawę z konieczności dziejowych i ustrojowych przemian, ale nie opowiadał się po stronie społecznego przewrotu. Sądził, iż wszystko potoczy się zgodnie z prawami historii i wolą Boga. Wśród buntowników są reprezentanci różnych klas społecznych: chłopi, rzemieślnicy, lokaje, rzeźnicy, ale także myśliciele – filozofowie, artyści, hrabianki, czyli kobiety wolne, które, wyzwalając się z małżeńskich obowiązków, porzuciły swych mężów i przywileje arystokracji. Są także i dzieci napiętnowane ideologią rewolucji, które wiedzą już czym jest śmierć i jak się zabija. Rewolucję traktują w kategoriach zabawy, zabawką staje się kolące szydło (chłopię jedzące wiśnię, z szydłem w ręku) czy głowa arystokraty. Poeta chciał w ten sposób ukazać, iż społeczny przewrót wyciska swoje piętno na każdym, a tym samym przyczynia się do wykoślawienia percepcji, rozumowania, zasady moralne tłamsi w zarodku. W przyszłości te dzieci staną się zbrodniarzami, którym obca będzie jakakolwiek wartość. Zło wyda swój plon.

strona:    1    2    3    4    5  





Motyw - inne artykuły:
Motyw rewolucji

Obraz rewolucji na podstawie powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy”

Motytw rewolucji w „Nie-Boskiej komedii” Krasińskiego

Problematyka rewolucyjna w „Przedwiośniu” Żeromskiego