Jesteś w: Motyw powstania

Sąd nad Polakami. Ocena powstania listopadowego w „Kordianie” Słowackiego


Następnym czarcim tworem jest Jan Zygmunt Skrzynecki (1787 1841). Oto jak charakteryzuje tą postać autor Kordiana:

„Wódz! Chodem raka przewini,
Jak ślimak rogiem uderzy,
Sprobuje - i do skorupy
Schowa rogi - i do skrzyni
Miejskiej zniesie planów trupy”


Słowacki niepochlebnie wypowiada się o Skrzyneckim. Ów w grudniu 1830 roku został mianowany generałem brygady wojsk powstańczych i dowódcą trzeciej dywizji piechoty. Po bitwie grochowskiej nadano mu tytuł naczelnego wodza. Był stronnikiem porozumienia z Rosją. Dążył do przyjaznych relacji z wrogiem. Powstrzymywał się od zdecydowanych działań wojennych, przez co ofensywne akcje wojsk polskich stawały się nieskuteczne. Zmarnował wiele korzystnych okazji. Dowodził w bitwie pod Ostrołęką (26 maja 1831), walki zakończyły się porażką Polaków. Po klęsce powstania wyjechał na emigrację, między innymi do Belgii. Potem wrócił i osiadł na stałe w Krakowie. Tutaj też zmarł. Poeta krytykuje go za opieszałość w działaniach militarnych oraz popieranie związku z wrogim cesarstwem. Wzmianka o „skrzyni miejskiej” wiąże się z przegraną pod Ostrołęką. Wódz zamiast pozostać przy armii w okolicach Modlina, przeniósł swoją kwaterę na warszawską Pragę.

Po Skrzyneckim z oparów wyłania się Julian Ursyn Niemcewicz (1758 – 1841) – działacz polityczny, poeta. W Kordianie scharakteryzowany jest następująco:

„Starzec, jak skowronek
Zastygły nad wspomnień bryłą,
Na wpół zastygłą, przegniłą.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8  





Motyw - inne artykuły:
Motyw powstania

Sąd nad Polakami. Ocena powstania listopadowego w „Kordianie” Słowackiego

Obraz powstania styczniowego w „Nad Niemnem” Orzeszkowej