Jesteś w:
Motyw szlachty
W świecie, który poznajemy z ponad stu stron komediodramatu, panny zajmowały się z zapałem haftowaniem, robótkami na drutach (gdy Albin podnosił upuszczone przez ukochaną kłębki wełny, ta bardzo się denerwowała). O rumieńce przyprawiała je lektura powieści sentymentalnych oraz utworów romantycznych. Z żywością i gwałtownością rozprawiały o bohaterach książki „Męża Kloryndy życie wiarołomne”.
W utworze widać zmiany, jakie zaszły w głównych zainteresowaniach polskiej młodzieży od czasów polowań czy grzybobrania, tak plastycznie opisanych w „Panu Tadeuszu” przez Adama Mickiewicza. W dziele Fredry nowe pokolenie w celach rozrywkowych udaje się na tańce do pobliskiego miasta, a nie na łono natury (ważne jest, że autor nie ukazał wsi przez pryzmat krajobrazu, lecz poprzez opisy wnętrza domu i zajęć, psychiki jego mieszkańców).Choć pisarz wyidealizował wiejskie życie, to jednak wprowadził do dramatu postać niechętną takiemu otoczeniu. „Laleczka warszawska” (określenie Gucia według Klary) cierpiała katusze, przebywając w majątku Dobrójskiej. Na potwierdzenie tej myśli warto przytoczyć wypowiedź bohatera na temat „atrakcji” wiejskiego życia: „Nie…wieś ma swoje wdzięki…mówię szczerze. / «ziewa skrycie» / Na wiosnę kwiatki… listki… trawki świeże, / A w lecie, w lecie! … są te… piękne żniwa; / No i w jesieni… / «ziewając» / także… tam coś bywa; / W zimie wieczory… tak… w zimie… wieczory / Są, są zabawy… o, są, każdej pory!... / «Ziewa i wkrótce zaczyna drzymać»”.
strona: 1 2 3 4 5 6
Motyw szlachty
W utworze widać zmiany, jakie zaszły w głównych zainteresowaniach polskiej młodzieży od czasów polowań czy grzybobrania, tak plastycznie opisanych w „Panu Tadeuszu” przez Adama Mickiewicza. W dziele Fredry nowe pokolenie w celach rozrywkowych udaje się na tańce do pobliskiego miasta, a nie na łono natury (ważne jest, że autor nie ukazał wsi przez pryzmat krajobrazu, lecz poprzez opisy wnętrza domu i zajęć, psychiki jego mieszkańców).Choć pisarz wyidealizował wiejskie życie, to jednak wprowadził do dramatu postać niechętną takiemu otoczeniu. „Laleczka warszawska” (określenie Gucia według Klary) cierpiała katusze, przebywając w majątku Dobrójskiej. Na potwierdzenie tej myśli warto przytoczyć wypowiedź bohatera na temat „atrakcji” wiejskiego życia: „Nie…wieś ma swoje wdzięki…mówię szczerze. / «ziewa skrycie» / Na wiosnę kwiatki… listki… trawki świeże, / A w lecie, w lecie! … są te… piękne żniwa; / No i w jesieni… / «ziewając» / także… tam coś bywa; / W zimie wieczory… tak… w zimie… wieczory / Są, są zabawy… o, są, każdej pory!... / «Ziewa i wkrótce zaczyna drzymać»”.
strona: 1 2 3 4 5 6
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw szlachty • Obraz szlachty polskiej w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza |