Jesteś w:
Motyw winy i kary
Motyw winy i kary
„Faust” Goethego
Poczucie winy towarzyszy każdej nierozważnej decyzji Fausta. Uwiedzenie Małgorzaty kończy się śmiercią dziewczyny, do której przyczynia się pragnienie mędrca. Później Faust obwinia się również za śmierć pary staruszków, których kazał usunąć z domku, aby odzyskać w ten sposób grunt, który przeszkadzał mu w stworzeniu idealnego państwa. Poczucie winy doprowadza Małgorzatę do szaleństwa. Dziewczyna wini się za śmierć matki i brata oraz zamordowanie własnego dziecka, lecz z pokorą przyjmuje karę za popełnione grzechy.„Makbet” Williama Szekspira
Poczucie winy i wyrzuty sumienia towarzyszą Makbetowi od momentu popełnienia pierwszej zbrodni – zamordowania Dunkana – do śmierci. Bohater robi wszystko, by nie myśleć o konsekwencjach swoich okrutnych czynów, ale jego podświadomość nie pozwala mu na to. Sumienie Makbeta i jego małżonki przybiera postać halucynacji – bohaterowi ukazuje się duch Banka, a Lady Makbet wydaje się, że jej ręce zbroczone są krwią. Główni bohaterowie muszą „Leżeć na strasznych torturach sumienia” i zdają sobie z tego sprawę.
Małżeństwo Makbetów początkowo chciało całą winę za zamordowane Dunkana zrzucić na służbę króla, a później na jego synów. Jednak z biegiem czasu prawda wychodzi na jaw, a jej konsekwencje doprowadzają do tragicznego końca dwójkę bohaterów.
Makbet próbował wziąć całą winę za kolejne zbrodnie na siebie, poczynając o planie zabójstwa Banka, o którym nie powiedział żonie:
strona: 1 2 3
Motyw winy i kary
„Faust” Goethego
Poczucie winy towarzyszy każdej nierozważnej decyzji Fausta. Uwiedzenie Małgorzaty kończy się śmiercią dziewczyny, do której przyczynia się pragnienie mędrca. Później Faust obwinia się również za śmierć pary staruszków, których kazał usunąć z domku, aby odzyskać w ten sposób grunt, który przeszkadzał mu w stworzeniu idealnego państwa. Poczucie winy doprowadza Małgorzatę do szaleństwa. Dziewczyna wini się za śmierć matki i brata oraz zamordowanie własnego dziecka, lecz z pokorą przyjmuje karę za popełnione grzechy.„Makbet” Williama Szekspira
Poczucie winy i wyrzuty sumienia towarzyszą Makbetowi od momentu popełnienia pierwszej zbrodni – zamordowania Dunkana – do śmierci. Bohater robi wszystko, by nie myśleć o konsekwencjach swoich okrutnych czynów, ale jego podświadomość nie pozwala mu na to. Sumienie Makbeta i jego małżonki przybiera postać halucynacji – bohaterowi ukazuje się duch Banka, a Lady Makbet wydaje się, że jej ręce zbroczone są krwią. Główni bohaterowie muszą „Leżeć na strasznych torturach sumienia” i zdają sobie z tego sprawę.
Małżeństwo Makbetów początkowo chciało całą winę za zamordowane Dunkana zrzucić na służbę króla, a później na jego synów. Jednak z biegiem czasu prawda wychodzi na jaw, a jej konsekwencje doprowadzają do tragicznego końca dwójkę bohaterów.
Makbet próbował wziąć całą winę za kolejne zbrodnie na siebie, poczynając o planie zabójstwa Banka, o którym nie powiedział żonie:
strona: 1 2 3
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw winy i kary • Motyw winy w „Procesie” Kafki |