Jesteś w:
Motyw przemiany
Cierpienia młodego Wertera poruszają w szczególny sposób kwestię ludzkiej uczuciowości i stanowią studium psychiki głównego bohatera. Dzięki listom Wertera, odbiorca dzieła poznaje subiektywny sposób postrzegania rzeczywistości oraz kształtujący się pod wpływem różnorodnych emocji, świat jego wewnętrznych przeżyć.
Tytułowy bohater dzieła Goethego to młody i wrażliwy artysta o duszy poety i niespokojnym sercu. To właśnie nadmierna wrażliwość sprawia, że intensywniej niż przeciętny człowiek, odczuwa emocje i odbiera otaczającą go rzeczywistość. W obcowaniu z przyrodą okolic Wahlheim, odnajduje spokój i samotność, które są balsamem dla jego artystycznego wnętrza. W bliskości natury dostrzega obecność Boga – Stwórcy świata, doskonałego pod każdym względem. Towarzystwo prostodusznych ludzi ze wsi sprawia, że odkrywa uczucia, które zachwycają go gwałtownością i jednocześnie prostotą.Jego życie zmienia się w dniu, w którym poznaje Szarlottę i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Od tej chwili miłość znajduje się w centrum jego uczuciowo – emocjonalnego życia i urasta do rangi sensu życia. Całym światem Wertera staje się Lotta. Prawdziwe szczęście odnajduje w spędzaniu czasu u boku dziewczyny, w drobnych gestach sympatii i wspólnych rozmowach. Zaczyna utwierdzać się w przekonaniu o łączącej ich wspólnocie dusz i wzajemnym zrozumieniu.
Miłość wypełnia go całkowicie. To uczucie, początkowo piękne, opętuje duszę młodzieńca. Ukochana staje się dla niego uosobieniem doskonałości, aniołem, świętą. Wzniosłość miłości pozbawiona jest jakiejkolwiek żądzy ze strony Wertera. To źródło subtelnej rozkoszy i słodyczy. W każdej chwili rozmyśla o Lotcie, pielęgnując tym samym uczucie, które zaczyna być ideą miłości. Werter żyje tylko po to, żeby widzieć dziewczynę i myśleć o niej. Entuzjastycznie chłonie każdy moment życia. Poprzez duchową więź poznaje, czym jest szczęście i piękno świata. Zaczyna wierzyć, że ukochana również go kocha.
strona: 1 2 3 4
Motyw przemiany w „Cierpieniach młodego Wertera” Goethego
Tytułowy bohater dzieła Goethego to młody i wrażliwy artysta o duszy poety i niespokojnym sercu. To właśnie nadmierna wrażliwość sprawia, że intensywniej niż przeciętny człowiek, odczuwa emocje i odbiera otaczającą go rzeczywistość. W obcowaniu z przyrodą okolic Wahlheim, odnajduje spokój i samotność, które są balsamem dla jego artystycznego wnętrza. W bliskości natury dostrzega obecność Boga – Stwórcy świata, doskonałego pod każdym względem. Towarzystwo prostodusznych ludzi ze wsi sprawia, że odkrywa uczucia, które zachwycają go gwałtownością i jednocześnie prostotą.Jego życie zmienia się w dniu, w którym poznaje Szarlottę i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Od tej chwili miłość znajduje się w centrum jego uczuciowo – emocjonalnego życia i urasta do rangi sensu życia. Całym światem Wertera staje się Lotta. Prawdziwe szczęście odnajduje w spędzaniu czasu u boku dziewczyny, w drobnych gestach sympatii i wspólnych rozmowach. Zaczyna utwierdzać się w przekonaniu o łączącej ich wspólnocie dusz i wzajemnym zrozumieniu.
Miłość wypełnia go całkowicie. To uczucie, początkowo piękne, opętuje duszę młodzieńca. Ukochana staje się dla niego uosobieniem doskonałości, aniołem, świętą. Wzniosłość miłości pozbawiona jest jakiejkolwiek żądzy ze strony Wertera. To źródło subtelnej rozkoszy i słodyczy. W każdej chwili rozmyśla o Lotcie, pielęgnując tym samym uczucie, które zaczyna być ideą miłości. Werter żyje tylko po to, żeby widzieć dziewczynę i myśleć o niej. Entuzjastycznie chłonie każdy moment życia. Poprzez duchową więź poznaje, czym jest szczęście i piękno świata. Zaczyna wierzyć, że ukochana również go kocha.
strona: 1 2 3 4