Jesteś w:
Motyw przemiany
Przemiana Chilona Chilonidesa oparta została na typowym wzorze przemiany Szawła w Pawła. Oszust, który podjął się odnalezienia Ligii, poznał środowisko chrześcijan i, podobnie jak Winicjusz, nie rozumiał istoty ich nauki. Upokorzony przez patrycjusza, który kazał go wychłostać, wykorzystał okazję, aby zemścić się i w porozumieniu z gminą żydowską oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu. Wydał również miejsce schronienia Ligii. Dzięki swoistej przysłudze, jaką uczynił Neronowi i Tygellinowi, stał się bogatym augustianinem. Udręka przebiegłego Greka zaczęła się w chwili rozpoczęcia igrzysk, na których w okrutny sposób ginęli chrześcijanie. Chilon, zmuszony do patrzenia na śmierć tych, których jawnie oskarżył, załamał się i nie wytrzymał widoku krwawej masakry. Choć za wszelką cenę próbował pokazać wszystkim, że potrafi patrzeć na męczeństwo chrześcijan jak inni Rzymianie, okazał się słaby i z trudem uczestniczył w widowiskach. Szykanowany przez augustianów, pragnął jak najszybciej opuścić Rzym, lecz Neron nakazał mu pozostanie w mieście. Na pytanie innych, co widzą w chwili śmierci chrześcijanie, odpowiedział z przerażeniem: „Zmartwychwstanie!...”.Ostateczne załamanie nastąpiło w chwili, kiedy ujrzał Glaukusa, płonącego w ogrodzie Nerona. Widok człowieka, którego skrzywdził, odbierając mu rodzinę i dobytek, patrzącego na niego w chwili męczeńskiej śmierci, odebrał mu resztki sił. W przypływie rozpaczy i bólu błagał Glauka o przebaczenie, a kiedy ten wybaczył mu, upadł i zaczął posypywać sobie głowę ziemią. Po chwili oskarżył Nerona o podpalenie Rzymu.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8
Przemiana Marka Winicjusza i Chilona Chilonidesa w „Quo vadis” Sienkiewicza
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8