Jesteś w:
Motyw buntu
„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza
Natura Marka Winicjusza buntuje się przeciwko nauce chrześcijan, która wydała mu się zaprzeczeniem wszystkich wyznawanych przez niego wartości. Ligia buntuje się przeciwko sposobowi, w jaki chce zdobyć ją młody patrycjusz i ucieka przed nim. Wyrazem buntu, który jest jednocześnie zwycięstwem nad Neronem, jest samobójstwo Petroniusza, który chciał umrzeć pięknie, uprzedzając wydany na niego wyrok. Niewolnica Eunice sprzeciwia się rozkazowi swego pana, co w Rzymie było niespotykane. „Faraon” Bolesława Prusa
W powieści można wyróżnić różne oblicza buntu. Przede wszystkim buntuje się młody Ramzes, widząc stopniowy upadek kraju, jego nędzę, znikomość rządów własnego ojca i władzę kapłanów. Buntuje się przeciwko osaczeniu, szpiegowaniu i śledzeniu go na każdym kroku. Pentuer buntuje się przeciwko wyzyskowi ludu, z którego się wywodzi. Buntuje się lud, podżegany przez kapłanów i faraona, świadomy swej niedoli i żądający swych praw.
„Proces” Franza Kafki
Józef K. buntuje się przeciwko władzy sądowej, która bez udowodnienia mu winy, wszczęła proces. Początkowo sądzi, że jeśli nie będzie myślał o dochodzeniu, sprawa zakończy się szybko. Później podejmuje walkę z aparatem władzy – stara się dotrzeć do urzędników, aby udowodnić swoją niewinność. Bunt mężczyzny kończy się kapitulacją – bohater poddaje się, zaczyna myśleć o procesie, oddając w ten sposób zwycięstwo sądowi. Biernie czeka na wyrok i równie biernie oddaje się w ręce urzędników, którzy zjawili się w jego mieszkaniu, by wykonać wyrok śmierci.
strona: 1 2 3 4 5
Motyw buntu
Natura Marka Winicjusza buntuje się przeciwko nauce chrześcijan, która wydała mu się zaprzeczeniem wszystkich wyznawanych przez niego wartości. Ligia buntuje się przeciwko sposobowi, w jaki chce zdobyć ją młody patrycjusz i ucieka przed nim. Wyrazem buntu, który jest jednocześnie zwycięstwem nad Neronem, jest samobójstwo Petroniusza, który chciał umrzeć pięknie, uprzedzając wydany na niego wyrok. Niewolnica Eunice sprzeciwia się rozkazowi swego pana, co w Rzymie było niespotykane. „Faraon” Bolesława Prusa
W powieści można wyróżnić różne oblicza buntu. Przede wszystkim buntuje się młody Ramzes, widząc stopniowy upadek kraju, jego nędzę, znikomość rządów własnego ojca i władzę kapłanów. Buntuje się przeciwko osaczeniu, szpiegowaniu i śledzeniu go na każdym kroku. Pentuer buntuje się przeciwko wyzyskowi ludu, z którego się wywodzi. Buntuje się lud, podżegany przez kapłanów i faraona, świadomy swej niedoli i żądający swych praw.
„Proces” Franza Kafki
Józef K. buntuje się przeciwko władzy sądowej, która bez udowodnienia mu winy, wszczęła proces. Początkowo sądzi, że jeśli nie będzie myślał o dochodzeniu, sprawa zakończy się szybko. Później podejmuje walkę z aparatem władzy – stara się dotrzeć do urzędników, aby udowodnić swoją niewinność. Bunt mężczyzny kończy się kapitulacją – bohater poddaje się, zaczyna myśleć o procesie, oddając w ten sposób zwycięstwo sądowi. Biernie czeka na wyrok i równie biernie oddaje się w ręce urzędników, którzy zjawili się w jego mieszkaniu, by wykonać wyrok śmierci.
strona: 1 2 3 4 5
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw buntu |