Jesteś w:
Motyw władcy
Władza średniowiecznego króla, realizującego rozkazy Stwórcy, pochodziła od Boga, z którym nawiązywał kontakt poprzez prorocze wizje czy wieszcze sny. W konsekwencji tego panujący łączył w swym ręku władzę duchową i świecką.
Podczas podejmowania wszystkich decyzji, tych ważnych i mniej istotnych, władca winien kierować się honorem, rozwagą, roztropnością, zasadą sprawiedliwości, troską o swoich poddanych, dobrem ojczyzny. Powinien szerzyć wiarę katolicką wśród pogan, cały czas mając na uwadze, że jako osoba pełniąca tak ważne funkcje – musi dawać przykład innym. Przed ogłoszeniem do publicznej wiadomości często konsultował swe rozporządzenia z osobami z najbliższego otoczenia, dzięki czemu możemy przypuszczać, że nie mógł być despotą. Wśród swych poddanych cieszył się sympatią i poparciem. Nikt nigdy nie śmiał zarzucić mu czegokolwiek, ponieważ każdy traktował go jak ideał.„Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego
W przeciwieństwie do chociażby Pieśni o Rolandzie w Odprawie posłów greckich mamy do czynienia z przykładem złego władcy. Priam, król Troi, rządzi swoim państwem w sposób niedołężny. Jego pozycja ogranicza się do zwoływania narad, które za niego podejmują decyzje w najbardziej palących sprawach Troi. Priam to władca, który „umywa ręce” od odpowiedzialności. Na sercu nie leży mu dobro państwa, kieruje się wyłącznie własnym interesem. Bezkrytycznie wprowadza w życie każdą decyzję rady, chociaż wie, że większość z senatorów jest skorumpowana. Akceptuje i aprobuje też zachowanie syna, którego konsekwencją jest wojna z Grekami. Człowiek ten nie słucha rad jedynego roztropnego polityka – Atenora – sugerującego rozpoczęcie przygotowań do obrony przed nadciągającym niebezpieczeństwem. Dopiero w momencie, gdy przekonuje się jak wielkie są oddziały greckie decyduje się na… powołanie rady.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Motyw władcy
Podczas podejmowania wszystkich decyzji, tych ważnych i mniej istotnych, władca winien kierować się honorem, rozwagą, roztropnością, zasadą sprawiedliwości, troską o swoich poddanych, dobrem ojczyzny. Powinien szerzyć wiarę katolicką wśród pogan, cały czas mając na uwadze, że jako osoba pełniąca tak ważne funkcje – musi dawać przykład innym. Przed ogłoszeniem do publicznej wiadomości często konsultował swe rozporządzenia z osobami z najbliższego otoczenia, dzięki czemu możemy przypuszczać, że nie mógł być despotą. Wśród swych poddanych cieszył się sympatią i poparciem. Nikt nigdy nie śmiał zarzucić mu czegokolwiek, ponieważ każdy traktował go jak ideał.„Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego
W przeciwieństwie do chociażby Pieśni o Rolandzie w Odprawie posłów greckich mamy do czynienia z przykładem złego władcy. Priam, król Troi, rządzi swoim państwem w sposób niedołężny. Jego pozycja ogranicza się do zwoływania narad, które za niego podejmują decyzje w najbardziej palących sprawach Troi. Priam to władca, który „umywa ręce” od odpowiedzialności. Na sercu nie leży mu dobro państwa, kieruje się wyłącznie własnym interesem. Bezkrytycznie wprowadza w życie każdą decyzję rady, chociaż wie, że większość z senatorów jest skorumpowana. Akceptuje i aprobuje też zachowanie syna, którego konsekwencją jest wojna z Grekami. Człowiek ten nie słucha rad jedynego roztropnego polityka – Atenora – sugerującego rozpoczęcie przygotowań do obrony przed nadciągającym niebezpieczeństwem. Dopiero w momencie, gdy przekonuje się jak wielkie są oddziały greckie decyduje się na… powołanie rady.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw władcy |