Jesteś w:
Motyw władcy
Gdy dowiedział się o zdradzie siostrzeńca i małżonki, był bardzo surowy: chciał ich spalić na stosie, choć dworzanie i lud nalegali na sprawiedliwy sąd. Nie poddawał się sugestiom innych, kierując się własnym kodeksem wzorowego władcy, nie było w nim żadnych przerysowanych cech zdradzanego męża. Choć na każdym kroku donoszono mu o kolejnych spotkaniach kochanków, próbował ich zrozumieć.
Przykładem tego może być przyjęcie Izoldy po jej ucieczce do moreńskiego lasu. Na koniec utworu, kiedy dowiedział się o śmierci kochanków, przewiózł ciała do Tyntagielu i złożył je w dwóch grobach. Gdy wyrósł na nich głóg, którego trzykrotne zniszczenie się nie powiodło - zabronił dalszych prób. Można to interpretować jako wybaczenie najbliższym mu ludziom, którzy tak bardzo go skrzywdzili. To cecha wielkiego władcy.„Pieśń o Rolandzie”
Kolejnym popularnym średniowiecznym wzorem parenetycznym jest ideał władcy. W Pieśni o Rolandzie przykładem jego realizacji jest król Franków - Karol Wielki.
Idealny władca musiał posiadać nie tylko cechy doskonałego rycerza (między innymi „szlachetne urodzenie”, dobre wychowanie, honor, męstwo, wiara w Boga, gotowość oddanie życia w walce o ojczyznę, szacunek dla dam, majestatyczność i dostojność wyglądu), lecz także interesować się losem poddanych, bronić państwa, być jego doskonałą wizytówkę. Jakby tego było mało, władca stał jeszcze na czele wojska, przez co był odpowiedzialny na ludzi, którzy mu zaufali i gotowi byli spełnić każde jego polecenie. Był więc nie tylko dobrym panem, troskliwym opiekunem, gospodarzem swych ziem, mądrym sędzią, lecz również silnym wodzem, prowadzącym swe oddziały do zwycięstwa.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Motyw władcy
Przykładem tego może być przyjęcie Izoldy po jej ucieczce do moreńskiego lasu. Na koniec utworu, kiedy dowiedział się o śmierci kochanków, przewiózł ciała do Tyntagielu i złożył je w dwóch grobach. Gdy wyrósł na nich głóg, którego trzykrotne zniszczenie się nie powiodło - zabronił dalszych prób. Można to interpretować jako wybaczenie najbliższym mu ludziom, którzy tak bardzo go skrzywdzili. To cecha wielkiego władcy.„Pieśń o Rolandzie”
Kolejnym popularnym średniowiecznym wzorem parenetycznym jest ideał władcy. W Pieśni o Rolandzie przykładem jego realizacji jest król Franków - Karol Wielki.
Idealny władca musiał posiadać nie tylko cechy doskonałego rycerza (między innymi „szlachetne urodzenie”, dobre wychowanie, honor, męstwo, wiara w Boga, gotowość oddanie życia w walce o ojczyznę, szacunek dla dam, majestatyczność i dostojność wyglądu), lecz także interesować się losem poddanych, bronić państwa, być jego doskonałą wizytówkę. Jakby tego było mało, władca stał jeszcze na czele wojska, przez co był odpowiedzialny na ludzi, którzy mu zaufali i gotowi byli spełnić każde jego polecenie. Był więc nie tylko dobrym panem, troskliwym opiekunem, gospodarzem swych ziem, mądrym sędzią, lecz również silnym wodzem, prowadzącym swe oddziały do zwycięstwa.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw władcy |