Jesteś w:
Motyw Boga
Żona Henryka prosi Boga o dar poezji. Niejednokrotnie o natchnienie błaga Stwórcę Henryk, lecz Bóg inaczej odpowiada na modlitwy – ironicznie, jakby karząc człowieka za próby dorównania Mu potęgą. Jego oblicze w scenie ostatniej jawi się jako srogie, ze złowieszczym, porażającym spojrzeniem, którego nie da się znieść. Bóg karze wówczas za grzechy, przypomina o swojej władzy nad światem.
„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza
Bóg chrześcijan w powieści ukazany został jako miłosierny i sprawiedliwy. Jest to przede wszystkim Bóg – człowiek, który z miłości do ludzi dał się ukrzyżować, aby odkupić ich winy. Staje się kimś bliskim chrześcijanom, dzięki Piotrowi, który był uczniem Chrystusa, widział jego męczeńską śmierć, a po wielu latach pojawił się w Rzymie, aby zbudować Kościół wyznawców jedynego Boga. Bóg chrześcijan uczy swoich wyznawców życia w miłości do bliźniego, cnocie i pokorze. Jest „wszechmiłością, wszechdobrem i wszechprawdą”. Za dobro i cnotę obiecuje nieśmiertelność. Chrześcijanie z pokorą przyjmowali męczeńską śmierć na arenie amfiteatru. Umierali z nadzieją na życie wieczne, z uśmiechem na twarzach, w religijnym uniesieniu, dostrzegając w chwili śmierci możliwość połączenia się ze Zbawicielem. Również dumny Winicjusz nauczył się pokory wobec Chrystusa.
„Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego
Sonia bardzo gwałtownie reaguje na cyniczne uwagi Raskolnikowa, nie pozwalając wzbudzić w swym sercu nuty zwątpienia w sprawiedliwość Boską. Tajemnice wiary zgłębiała z Lizawietą, przyrodnią siostrą lichwiarki, brutalnie zamordowaną przez Rodiona: „Była sprawiedliwa… przychodziła do mnie… Z rzadka…bo nie wypadało. Czytałyśmy razem [Biblię] … i rozmawiały. Będzie oglądała Boga twarzą w twarz(…)”. Kobiety wymieniły się krzyżykami (Rodion dostał go od Soni). Jest to dowód niezwykłego geniuszu kompozycyjnego pisarza – w wyniku wymiany morderca zakłada na szyję krzyż należący do kobiety, którą zabił siekierą.
strona: 1 2 3 4 5
Motyw Boga
„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza
Bóg chrześcijan w powieści ukazany został jako miłosierny i sprawiedliwy. Jest to przede wszystkim Bóg – człowiek, który z miłości do ludzi dał się ukrzyżować, aby odkupić ich winy. Staje się kimś bliskim chrześcijanom, dzięki Piotrowi, który był uczniem Chrystusa, widział jego męczeńską śmierć, a po wielu latach pojawił się w Rzymie, aby zbudować Kościół wyznawców jedynego Boga. Bóg chrześcijan uczy swoich wyznawców życia w miłości do bliźniego, cnocie i pokorze. Jest „wszechmiłością, wszechdobrem i wszechprawdą”. Za dobro i cnotę obiecuje nieśmiertelność. Chrześcijanie z pokorą przyjmowali męczeńską śmierć na arenie amfiteatru. Umierali z nadzieją na życie wieczne, z uśmiechem na twarzach, w religijnym uniesieniu, dostrzegając w chwili śmierci możliwość połączenia się ze Zbawicielem. Również dumny Winicjusz nauczył się pokory wobec Chrystusa.
„Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego
Sonia bardzo gwałtownie reaguje na cyniczne uwagi Raskolnikowa, nie pozwalając wzbudzić w swym sercu nuty zwątpienia w sprawiedliwość Boską. Tajemnice wiary zgłębiała z Lizawietą, przyrodnią siostrą lichwiarki, brutalnie zamordowaną przez Rodiona: „Była sprawiedliwa… przychodziła do mnie… Z rzadka…bo nie wypadało. Czytałyśmy razem [Biblię] … i rozmawiały. Będzie oglądała Boga twarzą w twarz(…)”. Kobiety wymieniły się krzyżykami (Rodion dostał go od Soni). Jest to dowód niezwykłego geniuszu kompozycyjnego pisarza – w wyniku wymiany morderca zakłada na szyję krzyż należący do kobiety, którą zabił siekierą.
strona: 1 2 3 4 5
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw Boga • Postać JeszuaiHa-Nocri w „Mistrzu i Małgorzacie” Bułhakowa |