Jesteś w:
Motyw obyczajów i tradycji
W powieści można odnaleźć również zwyczaje średniowieczne takie jak: nakrycie nałęczką skazanego i handel relikwiami.
Nakrycie nałęczką skazanego było staropolskim zwyczajem, nieco już zapomnianym na przełomie XIV i XV wieku. Panna, ubrana w białą sukienkę i ruciany wianuszek, zarzucała na głowę skazańcowi białą nałęczkę (welon), wykrzykując słowa: „Mój ci on!”. W ten sposób potwierdzała, że mężczyzna jest jej przeznaczony i chce wyjść za niego za mąż. Zazwyczaj po ocaleniu skazańca odbywały się zrękowiny (zaręczyny) młodych. Zwyczajem rozpowszechnionym w średniowieczu był handel relikwiami i odpustami, ścigany listami papieskimi. Relikwie świętych chroniły przed niebezpieczeństwami, a grzesznik mógł za odpowiednią kwotę wykupić sobie odpuszczenie win nawet na kilka lat.
Innym zwyczajem było służenie damie. Podczas uczt młodzieniec stawał przy stole za swoją panią i podawał jej potrawy oraz nalewał napoje. Wybierał ukochanej najsmakowitsze kąski i słodycze. Przed wejściem do kościoła podawał jej na swoich palcach wodę święconą.
Ukazany w „Krzyżakach” obraz średniowiecza uzupełniają metody leczenia stosowane w czasie chorób. Ludzie korzystali głównie z ziół, balsamów i maści oraz sadła zwierzęcego. Chory Maćko, aby pozbyć się tkwiącej mu w boku drzazgi, wypił kilka garnków sadła niedźwiedziego, a ranę zasklepił tłuszczem bobra.
Powieść Henryka Sienkiewicza wspaniale oddaje klimat minionej epoki. Stanowi cenne źródło dawnej obyczajowości i wprowadza czytelnika w świat rycerzy, którzy z uwielbieniem traktowali wybrankę serca, a honor i odwagę stawiali na pierwszym miejscu.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Motyw obyczajów i tradycji
Nakrycie nałęczką skazanego było staropolskim zwyczajem, nieco już zapomnianym na przełomie XIV i XV wieku. Panna, ubrana w białą sukienkę i ruciany wianuszek, zarzucała na głowę skazańcowi białą nałęczkę (welon), wykrzykując słowa: „Mój ci on!”. W ten sposób potwierdzała, że mężczyzna jest jej przeznaczony i chce wyjść za niego za mąż. Zazwyczaj po ocaleniu skazańca odbywały się zrękowiny (zaręczyny) młodych. Zwyczajem rozpowszechnionym w średniowieczu był handel relikwiami i odpustami, ścigany listami papieskimi. Relikwie świętych chroniły przed niebezpieczeństwami, a grzesznik mógł za odpowiednią kwotę wykupić sobie odpuszczenie win nawet na kilka lat.
Innym zwyczajem było służenie damie. Podczas uczt młodzieniec stawał przy stole za swoją panią i podawał jej potrawy oraz nalewał napoje. Wybierał ukochanej najsmakowitsze kąski i słodycze. Przed wejściem do kościoła podawał jej na swoich palcach wodę święconą.
Ukazany w „Krzyżakach” obraz średniowiecza uzupełniają metody leczenia stosowane w czasie chorób. Ludzie korzystali głównie z ziół, balsamów i maści oraz sadła zwierzęcego. Chory Maćko, aby pozbyć się tkwiącej mu w boku drzazgi, wypił kilka garnków sadła niedźwiedziego, a ranę zasklepił tłuszczem bobra.
Powieść Henryka Sienkiewicza wspaniale oddaje klimat minionej epoki. Stanowi cenne źródło dawnej obyczajowości i wprowadza czytelnika w świat rycerzy, którzy z uwielbieniem traktowali wybrankę serca, a honor i odwagę stawiali na pierwszym miejscu.
strona: 1 2 3 4 5 6 7