Jesteś w:
Motyw bohatera romantycznego
Po wielu miesiącach jego zasługi zostają docenione. Cesarz wyróżnia go pośmiertnie odznaczeniem legii honorowej, a Podkomorzy dokonuje rehabilitacji w oczach szlachty i przywraca jego dobre imię.
Dzieje Jacka Soplicy to dzieje typowego bohatera romantycznego. W młodości to typ buntownika, kierowanego namiętnościami i miłością do kobiety. Jego miłość nie mogła być szczęśliwa i spełniona już w chwili narodzin. Jacka i Ewę dzieliły różnice majątkowe. Kochając szaleńczo, przez całe życie, dokonując zbrodni na Stolniku, nieodwracalnie zmienia bieg swojego życia. Sięga po broń, kierowany gniewem, zaślepiony rozpaczą i nienawiścią. Żyje z piętnem mordercy i hańby, traci przyjaciół, nie może ponownie ułożyć sobie życia ani też poświęcić się wychowywaniu syna. To wielki indywidualista, wypełniony pychą i próżnością. Owa próżność sprawiała, że nie słuchał rad innych, którzy otwarcie mówili mu, że Stolnik nigdy nie odda mu córki za żonę. Targany wyrzutami sumienia, szukający sposobu na odkupienie swojej winy dokonuje przewartościowania swojego świata, którego centrum czyni ojczyznę i walkę w jej imię. Walki o wolność prowadzą go do zmiany tożsamości i rozpoczęcia nowego etapu życia. Jednocześnie to samotnik, żyjący przez lata z dala od jedynego syna i brata, od swoich rodzinnych stron, jest to jednak samotność z wyboru. To człowiek tajemniczy, skrywający prawdę o sobie nawet przed Sędzią i Tadeuszem. Jako bohater romantyczny ma do spełnienia misję - przygotowanie powstania na Litwie przeciwko zaborcy. Rezygnuje z życia prywatnego dla wyższych celów – dla ojczyzny. Tragizm tej postaci możemy zauważyć w sytuacji, kiedy Jacek jako ksiądz żyje przez jakiś czas tuż obok syna i nie wyjawia mu, że jest jego ojcem, ponieważ nie czuje się godnym jego miłości.
strona: 1 2 3 4
Motyw bohatera romantycznego w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza
Dzieje Jacka Soplicy to dzieje typowego bohatera romantycznego. W młodości to typ buntownika, kierowanego namiętnościami i miłością do kobiety. Jego miłość nie mogła być szczęśliwa i spełniona już w chwili narodzin. Jacka i Ewę dzieliły różnice majątkowe. Kochając szaleńczo, przez całe życie, dokonując zbrodni na Stolniku, nieodwracalnie zmienia bieg swojego życia. Sięga po broń, kierowany gniewem, zaślepiony rozpaczą i nienawiścią. Żyje z piętnem mordercy i hańby, traci przyjaciół, nie może ponownie ułożyć sobie życia ani też poświęcić się wychowywaniu syna. To wielki indywidualista, wypełniony pychą i próżnością. Owa próżność sprawiała, że nie słuchał rad innych, którzy otwarcie mówili mu, że Stolnik nigdy nie odda mu córki za żonę. Targany wyrzutami sumienia, szukający sposobu na odkupienie swojej winy dokonuje przewartościowania swojego świata, którego centrum czyni ojczyznę i walkę w jej imię. Walki o wolność prowadzą go do zmiany tożsamości i rozpoczęcia nowego etapu życia. Jednocześnie to samotnik, żyjący przez lata z dala od jedynego syna i brata, od swoich rodzinnych stron, jest to jednak samotność z wyboru. To człowiek tajemniczy, skrywający prawdę o sobie nawet przed Sędzią i Tadeuszem. Jako bohater romantyczny ma do spełnienia misję - przygotowanie powstania na Litwie przeciwko zaborcy. Rezygnuje z życia prywatnego dla wyższych celów – dla ojczyzny. Tragizm tej postaci możemy zauważyć w sytuacji, kiedy Jacek jako ksiądz żyje przez jakiś czas tuż obok syna i nie wyjawia mu, że jest jego ojcem, ponieważ nie czuje się godnym jego miłości.
strona: 1 2 3 4
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw bohatera romantycznego • Motyw bohatera romantycznego w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza |