Jesteś w:
Motyw bohatera romantycznego
Motyw bohatera romantycznego
„Faust” Goethego
Główny bohater dramatu Goethego, Faust, posiada cechy charakterystyczne dla bohaterów romantycznych. Jest jednostką wybitną, wielką indywidualnością, która buntuje się przeciwko Bogu i wytyczonym przez niego prawom. Jest rozdarty wewnętrznie, rozgoryczony życiem, pragnie poznania tego, co jest niedostępne dla zwykłego śmiertelnika. Dzięki wędrówce w czasie i przestrzeni zachodzi w nim metamorfoza – z człowieka, który kierował się egoistycznymi pobudkami staje się osobą, która pragnie walczyć o szczęście wszystkich ludzi.„Dziady” Adama Mickiewicza
Gustaw z II części Dziadów oraz Konrad z III części Dziadów to typowi bohaterowie romantyczni. Obaj są jednostkami wybitnymi, o silnej osobowości i indywidualizmie. Gustaw to romantyczny kochanek, żyjący miłością i wybierający samobójstwo, po utracie ukochanej. Konrad cierpi, widząc męki swojego narodu, utożsamia się z nim i buntuje się przeciwko Bogu.
„Kordian” Juliusza Słowackiego
Kordian realizuje typową biografię bohatera romantycznego, łączy w niej cechy bohatera werterycznego (postać Wertera z powieści J. W. Goethego Cierpienia młodego Wertera) i bajronicznego (postać Hassana z poematu G. Byrona Giaur). Bohatera werterycznego cechuje wrażliwość, delikatność, wybujała fantazja, literackie fascynacje. Doświadcza zwykle niespełnionej miłość, której efektem jest próba samobójcza. Zwraca się ku naturze, która portretuje stany jego duszy. Czuje się wyobcowany, jest indywidualistą. By posiąść wiedzę o świecie i odnaleźć sens życia, wyrusza zazwyczaj w podróż. Z bohaterem bajronicznym wiąże natomiast Kordiana postawa pełna buntu, przesadny indywidualizm, często nawet egocentryzm.
strona: 1 2 3 4
Motyw bohatera romantycznego
„Faust” Goethego
Główny bohater dramatu Goethego, Faust, posiada cechy charakterystyczne dla bohaterów romantycznych. Jest jednostką wybitną, wielką indywidualnością, która buntuje się przeciwko Bogu i wytyczonym przez niego prawom. Jest rozdarty wewnętrznie, rozgoryczony życiem, pragnie poznania tego, co jest niedostępne dla zwykłego śmiertelnika. Dzięki wędrówce w czasie i przestrzeni zachodzi w nim metamorfoza – z człowieka, który kierował się egoistycznymi pobudkami staje się osobą, która pragnie walczyć o szczęście wszystkich ludzi.„Dziady” Adama Mickiewicza
Gustaw z II części Dziadów oraz Konrad z III części Dziadów to typowi bohaterowie romantyczni. Obaj są jednostkami wybitnymi, o silnej osobowości i indywidualizmie. Gustaw to romantyczny kochanek, żyjący miłością i wybierający samobójstwo, po utracie ukochanej. Konrad cierpi, widząc męki swojego narodu, utożsamia się z nim i buntuje się przeciwko Bogu.
„Kordian” Juliusza Słowackiego
Kordian realizuje typową biografię bohatera romantycznego, łączy w niej cechy bohatera werterycznego (postać Wertera z powieści J. W. Goethego Cierpienia młodego Wertera) i bajronicznego (postać Hassana z poematu G. Byrona Giaur). Bohatera werterycznego cechuje wrażliwość, delikatność, wybujała fantazja, literackie fascynacje. Doświadcza zwykle niespełnionej miłość, której efektem jest próba samobójcza. Zwraca się ku naturze, która portretuje stany jego duszy. Czuje się wyobcowany, jest indywidualistą. By posiąść wiedzę o świecie i odnaleźć sens życia, wyrusza zazwyczaj w podróż. Z bohaterem bajronicznym wiąże natomiast Kordiana postawa pełna buntu, przesadny indywidualizm, często nawet egocentryzm.
strona: 1 2 3 4
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw bohatera romantycznego • Motyw bohatera romantycznego w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza |