Jesteś w:
Motyw kariery
„Proces” Franza Kafki
Kariera jest dla Józefa K. rzeczą nadrzędna Skupia się wyłącznie na kolejnych awansach i zaspokajaniu potrzeb materialnych. W pogoni za sukcesem traci poczucie wyższych wartości – izoluje się od ludzi, docenia tylko tych, którzy zajmują wyższe stanowiska, a innych traktuje lekceważąco. Nie ma przyjaciół ani ukochanej kobiety, jest człowiekiem samotnym i wyalienowanym ze społeczeństwa.
„Granica” Zofii NałkowskiejW „Granicy” mamy przykład kariery, określanej jako piękna i szybka. Młody Ziembiewicz, syn zubożałego szlachcica, od najmłodszych lat musi pracować, żeby opłacić szkoły. Po skończonych studiach szybko dostaje stanowisko redaktora w gazecie, a po kilku miesiącach zostaje prezydentem miasta.
Kariera jest dla niego równoznaczna z zaprzedaniem własnych wartości i ambicji. Nagły awans społeczny i próby odnalezienia się w nowej sytuacji sprawiają, że Zenon zakłada maskę i w towarzystwie innych ludzi staje się zupełnie kimś innym, niż jest w rzeczywistości. Wszystkie jego wzniosłe plany, które miały polepszyć byt mieszkańców miasta, legły w gruzach, choć trudno jest się doszukać w tym jego złej woli, ponieważ zależały w dużej mierze od czynników zewnętrznych, takich jak cofnięte fundusze na budowę domów dla robotników.
Z czasem Ziembiewicz, który miał piękne marzenia, stał się typowym urzędnikiem, który tłumaczył, że chciał dobrze, lecz ludzie mieli za duże wymagania. Kariera Ziembiewicza została okupiona dużą ceną, poświęceniem własnego małżeństwa oraz siebie. Zaprzeczając sobie, spełniając oczekiwania innych, ukrywając przed światem swój romans z Justyną, żył w nieustannym lęku i próbował odsunąć od siebie odpowiedzialność za wszystko, co nie potoczyło się po jego myśli.
strona: 1 2
Motyw kariery
Kariera jest dla Józefa K. rzeczą nadrzędna Skupia się wyłącznie na kolejnych awansach i zaspokajaniu potrzeb materialnych. W pogoni za sukcesem traci poczucie wyższych wartości – izoluje się od ludzi, docenia tylko tych, którzy zajmują wyższe stanowiska, a innych traktuje lekceważąco. Nie ma przyjaciół ani ukochanej kobiety, jest człowiekiem samotnym i wyalienowanym ze społeczeństwa.
„Granica” Zofii NałkowskiejW „Granicy” mamy przykład kariery, określanej jako piękna i szybka. Młody Ziembiewicz, syn zubożałego szlachcica, od najmłodszych lat musi pracować, żeby opłacić szkoły. Po skończonych studiach szybko dostaje stanowisko redaktora w gazecie, a po kilku miesiącach zostaje prezydentem miasta.
Kariera jest dla niego równoznaczna z zaprzedaniem własnych wartości i ambicji. Nagły awans społeczny i próby odnalezienia się w nowej sytuacji sprawiają, że Zenon zakłada maskę i w towarzystwie innych ludzi staje się zupełnie kimś innym, niż jest w rzeczywistości. Wszystkie jego wzniosłe plany, które miały polepszyć byt mieszkańców miasta, legły w gruzach, choć trudno jest się doszukać w tym jego złej woli, ponieważ zależały w dużej mierze od czynników zewnętrznych, takich jak cofnięte fundusze na budowę domów dla robotników.
Z czasem Ziembiewicz, który miał piękne marzenia, stał się typowym urzędnikiem, który tłumaczył, że chciał dobrze, lecz ludzie mieli za duże wymagania. Kariera Ziembiewicza została okupiona dużą ceną, poświęceniem własnego małżeństwa oraz siebie. Zaprzeczając sobie, spełniając oczekiwania innych, ukrywając przed światem swój romans z Justyną, żył w nieustannym lęku i próbował odsunąć od siebie odpowiedzialność za wszystko, co nie potoczyło się po jego myśli.
strona: 1 2
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw kariery • Motyw kariery w „Granicy” Zofii Nałkowskiej |