Jesteś w:
Motyw zbrodni
„Cierpienia młodego Wertera” Goethego
Zbrodni w Cierpieniach młodego Wertera dopuszcza się parobek, zabijając mężczyznę, który ma poślubić jego ukochaną. Swój krok tłumaczy tym, że skoro on nie może być z kobietą, to nikt inny nie będzie jej miał i ona również nie będzie należała do innego. Werter doskonale rozumie parobka, wczuwa się w stan jego duszy. Współczuje chłopakowi, uważając, że nie zależy potępiać czynu, uzasadnionego głęboką miłością.„Kordian” Juliusza Słowackiego
Zbrodnią miało być zabójstwo cara – Mikołaja I. Słowacki szkicuje tło zamachu, akcentując jego moralny aspekt. Miała to być zbrodnia popełniona w imię wyższych racji (w obronie wolności), a więc niemal usprawiedliwiona. Zabójstwo nie zostaje dokonane, a z moralnego punktu widzenia wręcz potępione – zamachowiec mdleje u progu sypialni cara porażony majakami wyobraźni i lękiem. Obezwładnia go strach o konsekwencje wynikające z planowanego czynu oraz moralna niemoc.
Zbrodnię dokonaną na pewnej młodej Angielce wypomina podczas kłótni Księciu Konstantemu jego brat – car Mikołaj I (Akt III, scena dziewiąta).
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza
Zbrodniarzem staje się Jacek Soplica, który w afekcie zabija Stolnika Horeszkę. Zbrodnia, wynikająca z zemsty, staje się przyczyną wieloletniego konfliktu miedzy rodami. Sam Jacek ma świadomość, że zabił w przypływie złości i rozpaczy, jednak przez okoliczną ludność zostaje uznany za zdrajcę, mordercę i sprzymierzeńca wroga.
„Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza
strona: 1 2 3 4
Motyw zbrodni
Zbrodni w Cierpieniach młodego Wertera dopuszcza się parobek, zabijając mężczyznę, który ma poślubić jego ukochaną. Swój krok tłumaczy tym, że skoro on nie może być z kobietą, to nikt inny nie będzie jej miał i ona również nie będzie należała do innego. Werter doskonale rozumie parobka, wczuwa się w stan jego duszy. Współczuje chłopakowi, uważając, że nie zależy potępiać czynu, uzasadnionego głęboką miłością.„Kordian” Juliusza Słowackiego
Zbrodnią miało być zabójstwo cara – Mikołaja I. Słowacki szkicuje tło zamachu, akcentując jego moralny aspekt. Miała to być zbrodnia popełniona w imię wyższych racji (w obronie wolności), a więc niemal usprawiedliwiona. Zabójstwo nie zostaje dokonane, a z moralnego punktu widzenia wręcz potępione – zamachowiec mdleje u progu sypialni cara porażony majakami wyobraźni i lękiem. Obezwładnia go strach o konsekwencje wynikające z planowanego czynu oraz moralna niemoc.
Zbrodnię dokonaną na pewnej młodej Angielce wypomina podczas kłótni Księciu Konstantemu jego brat – car Mikołaj I (Akt III, scena dziewiąta).
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza
Zbrodniarzem staje się Jacek Soplica, który w afekcie zabija Stolnika Horeszkę. Zbrodnia, wynikająca z zemsty, staje się przyczyną wieloletniego konfliktu miedzy rodami. Sam Jacek ma świadomość, że zabił w przypływie złości i rozpaczy, jednak przez okoliczną ludność zostaje uznany za zdrajcę, mordercę i sprzymierzeńca wroga.
„Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza
strona: 1 2 3 4
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw zbrodni • Motyw zbrodni w „Makbecie” Szekspira |