Jesteś w:
Motyw zbrodni
Zbrodnia nieodłącznie towarzyszy poczynaniom Krzyżaków. Podczas pokoju napadli na bezbronny dwór w Złotoryi i porwali księcia Janusza. Podczas ataku jeden z Niemców przytroczył żonę Juranda do konia i kobieta zmarła ze strachu. Zbrodnicze są również zamiary braci zakonnych ze Szczytna wobec rycerza ze Spychowa. Porywają jego dwunastoletnią córkę, a Juranda zmuszają w ten sposób do uległości. Dziewczynka umiera wycieńczona psychicznie i fizycznie, a Jurand zostaje okaleczony. „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza
Zbrodnia była podstawowym sposobem sprawowania władzy przez Nerona. Cezar najpierw zamordował matkę, brata i żonę, a następnie przez wiele lat wydawał wyroki śmierci na ludzi, którzy stawali się dla niego nieprzychylni. Rządy Nerona to czas niepewności dla jego poddanych. Zbrodnia stała się dla nich czymś powszechnym i normalnym.
„Faraon” Bolesława Prusa
Za pomocą zbrodni kapłani walczą z niekorzystnymi dla nich osobami. Zabijają Patroklesa, który oskarża Mentezufisa o złamanie rozkazu Ramzesa. Zbrodni dopuszcza się również Lykon, mordując syna Sary i faraona.
„Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego
Dostojewski ukazał człowieka broniącego swoich poglądów. Szczegółowo nakreślił obraz psychologiczny bohatera: mężczyzny przekonanego o słuszności swej zbrodni, o swej wyższości. Jego spokój burzą spotkania z sędzią śledczym Porfirym, który, choć ma pewność winy młodzieńca, to zachowuje w stosunku do niego takt i życzliwość. Pod koniec dzieła, w rozmowie z Sonią, której zdradził swoje grzechy, Raskolnikow wyznał: „Wiesz, co mnie tylko złości? Bierze mnie gniew, że wszystkie te głupie, bestialskie gęby otoczą mnie zaraz, będą wybałuszać na mnie gały, zadawać mi swoje idiotyczne pytania, (…) będą wytykać palcami…”. Nie martwiło go, że pozbawił życia niewinne kobiety, ale że będzie musiał znosić niewygody przesłuchań.
strona: 1 2 3 4
Motyw zbrodni
Zbrodnia była podstawowym sposobem sprawowania władzy przez Nerona. Cezar najpierw zamordował matkę, brata i żonę, a następnie przez wiele lat wydawał wyroki śmierci na ludzi, którzy stawali się dla niego nieprzychylni. Rządy Nerona to czas niepewności dla jego poddanych. Zbrodnia stała się dla nich czymś powszechnym i normalnym.
„Faraon” Bolesława Prusa
Za pomocą zbrodni kapłani walczą z niekorzystnymi dla nich osobami. Zabijają Patroklesa, który oskarża Mentezufisa o złamanie rozkazu Ramzesa. Zbrodni dopuszcza się również Lykon, mordując syna Sary i faraona.
„Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego
Dostojewski ukazał człowieka broniącego swoich poglądów. Szczegółowo nakreślił obraz psychologiczny bohatera: mężczyzny przekonanego o słuszności swej zbrodni, o swej wyższości. Jego spokój burzą spotkania z sędzią śledczym Porfirym, który, choć ma pewność winy młodzieńca, to zachowuje w stosunku do niego takt i życzliwość. Pod koniec dzieła, w rozmowie z Sonią, której zdradził swoje grzechy, Raskolnikow wyznał: „Wiesz, co mnie tylko złości? Bierze mnie gniew, że wszystkie te głupie, bestialskie gęby otoczą mnie zaraz, będą wybałuszać na mnie gały, zadawać mi swoje idiotyczne pytania, (…) będą wytykać palcami…”. Nie martwiło go, że pozbawił życia niewinne kobiety, ale że będzie musiał znosić niewygody przesłuchań.
strona: 1 2 3 4
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw zbrodni • Motyw zbrodni w „Makbecie” Szekspira |