JesteÅ› w:
Motyw śmierci
Nowelistyka Marii Konopnickiej
„Obrazki wiÄ™zienne”
Opowieść o Cyganie, który próbÄ™ ucieczki przypÅ‚aca utratÄ… życia spowodowanÄ… bestialskim pobiciem przez współwięźniów, porusza problem bezsensownoÅ›ci Å›mierci. Bohater uciekaÅ‚ niepotrzebnie, ponieważ „podÅ‚ug ksiÄ™gi” termin koÅ„ca jego wyroku upÅ‚ynÄ…Å‚ na dwa tygodnie przed dezercjÄ…. Konopnicka opisaÅ‚a baÅ‚agan panujÄ…cy w bezdusznej wiÄ™ziennej administracji, zaniedbujÄ…cej swe obowiÄ…zki.„Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza
ÅšmierciÄ… koÅ„czÄ… siÄ™ tragiczne losy rodziny Juranda ze Spychowa. Å»ona rycerza ginie podczas ataku Krzyżaków na bezbronny dwór. Jurand przez wiele lat mÅ›ci siÄ™ na braciach zakonnych za wyrzÄ…dzonÄ… mu krzywdÄ™, lecz po porwaniu jedynej córki pada ofiarÄ… spisku Niemców. Okaleczony i poniżony, zmienia siÄ™ i zemstÄ™ pozostawia Bogu. ZaÅ‚amuje siÄ™ ostatecznie po Å›mierci ukochanego dziecka, przez ostatnie tygodnie życia, trwajÄ…c w odrÄ™twieniu i religijnym uniesieniu. Jego Å›mierć poetycko opisaÅ‚a Maria Konopnicka: „A wtedy rozwinęła dusza Juranda dwoje jasnych skrzydeÅ‚ i poczęła wstÄ™pować z Golgoty swojej w niebo, coraz cichsza, coraz bielsza, coraz bardziej Chrystusowa, tak Chrystusowa, że aż do przebaczenia swym katom”. Krótkie i niezwykle smutne jest życie dwunastoletniej Danusi, która po Å›lubie z ukochanym, porwana przez Krzyżaków i przetrzymywana przez Zygfryda de Löve, popada w obÅ‚Ä™d. Umiera w pobliżu rodzinnego dworu, a jej twarz „cicha, ukojona snem nieprzespanym, pogodna i anielska” bieleje wÅ›ród kwiatów zÅ‚ożonych na noszach.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Motyw śmierci
„Obrazki wiÄ™zienne”
Opowieść o Cyganie, który próbÄ™ ucieczki przypÅ‚aca utratÄ… życia spowodowanÄ… bestialskim pobiciem przez współwięźniów, porusza problem bezsensownoÅ›ci Å›mierci. Bohater uciekaÅ‚ niepotrzebnie, ponieważ „podÅ‚ug ksiÄ™gi” termin koÅ„ca jego wyroku upÅ‚ynÄ…Å‚ na dwa tygodnie przed dezercjÄ…. Konopnicka opisaÅ‚a baÅ‚agan panujÄ…cy w bezdusznej wiÄ™ziennej administracji, zaniedbujÄ…cej swe obowiÄ…zki.„Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza
ÅšmierciÄ… koÅ„czÄ… siÄ™ tragiczne losy rodziny Juranda ze Spychowa. Å»ona rycerza ginie podczas ataku Krzyżaków na bezbronny dwór. Jurand przez wiele lat mÅ›ci siÄ™ na braciach zakonnych za wyrzÄ…dzonÄ… mu krzywdÄ™, lecz po porwaniu jedynej córki pada ofiarÄ… spisku Niemców. Okaleczony i poniżony, zmienia siÄ™ i zemstÄ™ pozostawia Bogu. ZaÅ‚amuje siÄ™ ostatecznie po Å›mierci ukochanego dziecka, przez ostatnie tygodnie życia, trwajÄ…c w odrÄ™twieniu i religijnym uniesieniu. Jego Å›mierć poetycko opisaÅ‚a Maria Konopnicka: „A wtedy rozwinęła dusza Juranda dwoje jasnych skrzydeÅ‚ i poczęła wstÄ™pować z Golgoty swojej w niebo, coraz cichsza, coraz bielsza, coraz bardziej Chrystusowa, tak Chrystusowa, że aż do przebaczenia swym katom”. Krótkie i niezwykle smutne jest życie dwunastoletniej Danusi, która po Å›lubie z ukochanym, porwana przez Krzyżaków i przetrzymywana przez Zygfryda de Löve, popada w obÅ‚Ä™d. Umiera w pobliżu rodzinnego dworu, a jej twarz „cicha, ukojona snem nieprzespanym, pogodna i anielska” bieleje wÅ›ród kwiatów zÅ‚ożonych na noszach.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13