Jesteś w: Motyw wsi

Motyw wsi


„Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry

Choć pisarz wyidealizował wiejskie życie, to jednak wprowadził do dramatu postać niechętną takiemu otoczeniu. „Laleczka warszawska”, czyli Gucio według Klary, cierpiała katusze, przebywając w majątku Dobrójskiej. Na potwierdzenie tej myśli warto przytoczyć ironiczną wypowiedź bohatera na temat „atrakcji” wiejskiego życia: „«coraz wolniej» Nie…wieś ma swoje wdzięki…mówię szczerze. / «ziewa skrycie» / Na wiosnę kwiatki… listki… trawki świeże, / A w lecie, w lecie! … są te… piękne zniwa; / No i w jesieni… / «ziewając» / także… tam coś bywa; / W zimie wieczory… tak… w zimie… wieczory / Są, są zabawy… o, są, każdej pory!... / «Ziewa i wkrótce zaczyna drzymać»”.„Cierpienia młodego Wertera” Goethego

Wieś dla głównego bohatera jest miejscem ucieczki przed zgiełkiem miasta, miejscem, w którym obcuje z naturą, zachwyca się każdym jej przejawem. To na wsi poznaje ludzi prostodusznych, którzy mają na niego pozytywny wpływ. Twierdzi, że wśród mieszkańców wsi można odnaleźć prawdziwe i szczere uczucia.

Nowelistyka Prusa
„Antek”


Akcja noweli rozgrywa się w jednej z polskich wsi w drugiej połowie XIX-ego wieku. Miejsce to nie zostało wyidealizowane, jak u Kochanowskiego czy Reja, lecz opisane krytycznym głosem Prusa.
Wieś opisana w utworze to miejsce, gdzie: „Każdy chłopski dom szarą słomą pokryty miał ogródek, a w ogródku śliwki węgierki, spomiędzy których widać było komin sadzą uczerniony i pożarną drabinkę. Drabiny te zaprowadzono nie od dawna, a ludzie myśleli, że one lepiej chronić będą chaty od ognia niż dawniej bocianie gniazda. Toteż gdy płonął jaki budynek, dziwili się bardzo, ale go nie ratowali”. Widać w tych słowach bardzo wyraźnie ironię pisarza. Zabieg ten miał na celu zwrócenie szczególnej uwagi czytelnika na palące problemy polskiej wsi, w której szerzyła się ciemnota i zacofanie.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8  





Motyw - inne artykuły:
Motyw wsi