Jesteś w:
Motyw starości
Nowelistyka Marii Konopnickiej
„Miłosierdzie gminy”
Konopnicka pokazuje nam inny niż tradycyjny model starości. Senior z jej noweli nie mieszka wraz z rodziną, nie służy pomocą i radą krewnym. Kuntz Wunderli, mimo swych osiemdziesięciu dwóch lat, postępującego reumatyzmu, chudości i wyniszczenia organizmu, musi stanąć na środku kancelaryjnej sali i „dobrze” się prezentować. Jego zadaniem jest sprzedanie się jak najtaniej, by trafić do życzliwej rodziny, lecz nie za tanio, by móc się utrzymać. Choć Kuntz robi co może, by sprawić dobre wrażenie na innych, widać, że jest zniedołężniały. Z tego powodu uznaje, że zawiódł gminę. Uczestnicy licytacji śmieją się i szydzą ze starca, choć wszyscy go znają. Nie okazują szacunku należnego wiekowi, dla nich Wunderli jest tylko towarem. Bieda powoduje, że rodzina licytowanego nie jest w stanie go wylicytować. Starość ukazana przez Marię Konopnicką jest przygnębiająca i odstraszająca.”Latarnik” – Henryk Sienkiewicz
Główny bohater utworu – Skawiński to człowiek w podeszłym wieku. Po wielu latach tułaczki pragnie odnaleźć spokój, ciszę, prywatną przystań, gdzie będzie mógł przygotować się na spotkanie śmierci. Śmierć nie kojarzy mu się z unicestwieniem, ale raczej z tajemnicą, nieskończonością. Starość traktuje jako czas zasłużonego odpoczynku. Samotna latarnia jest dla niego wymarzonym miejscem, by wskrzeszać wspomnienia, oddawać się kontemplacji, snuć refleksje. „(...) być może, że gdy się człowiek zestarzeje, woła także na niego inna nieskończoność, jeszcze ciemniejsza i bardziej tajemnicza, a im jest bardziej zmęczony życiem, tym milsze są mu te nawoływania. Ale, by ich słuchać, trzeba ciszy. Prócz tego starość lubi się odosabniać, jakby w przeczuciu grobu.”
strona: 1 2
Motyw starości
„Miłosierdzie gminy”
Konopnicka pokazuje nam inny niż tradycyjny model starości. Senior z jej noweli nie mieszka wraz z rodziną, nie służy pomocą i radą krewnym. Kuntz Wunderli, mimo swych osiemdziesięciu dwóch lat, postępującego reumatyzmu, chudości i wyniszczenia organizmu, musi stanąć na środku kancelaryjnej sali i „dobrze” się prezentować. Jego zadaniem jest sprzedanie się jak najtaniej, by trafić do życzliwej rodziny, lecz nie za tanio, by móc się utrzymać. Choć Kuntz robi co może, by sprawić dobre wrażenie na innych, widać, że jest zniedołężniały. Z tego powodu uznaje, że zawiódł gminę. Uczestnicy licytacji śmieją się i szydzą ze starca, choć wszyscy go znają. Nie okazują szacunku należnego wiekowi, dla nich Wunderli jest tylko towarem. Bieda powoduje, że rodzina licytowanego nie jest w stanie go wylicytować. Starość ukazana przez Marię Konopnicką jest przygnębiająca i odstraszająca.”Latarnik” – Henryk Sienkiewicz
Główny bohater utworu – Skawiński to człowiek w podeszłym wieku. Po wielu latach tułaczki pragnie odnaleźć spokój, ciszę, prywatną przystań, gdzie będzie mógł przygotować się na spotkanie śmierci. Śmierć nie kojarzy mu się z unicestwieniem, ale raczej z tajemnicą, nieskończonością. Starość traktuje jako czas zasłużonego odpoczynku. Samotna latarnia jest dla niego wymarzonym miejscem, by wskrzeszać wspomnienia, oddawać się kontemplacji, snuć refleksje. „(...) być może, że gdy się człowiek zestarzeje, woła także na niego inna nieskończoność, jeszcze ciemniejsza i bardziej tajemnicza, a im jest bardziej zmęczony życiem, tym milsze są mu te nawoływania. Ale, by ich słuchać, trzeba ciszy. Prócz tego starość lubi się odosabniać, jakby w przeczuciu grobu.”
strona: 1 2
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw starości |