Jesteś w:
Motyw kobiety
„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza
Ligia, dobra i troskliwa chrześcijanka, odróżnia się od innych rzymskich kobiet. Jej serce, wypełnione miłosierdziem i wyznawanymi zasadami, nie zna nienawiści. Pomponia Grecyna jest kobietą wierną i łagodną, a fakt, że mąż nie jest wyznawcą Chrystusa, jest powodem jej smutku. Eunice, piękna niewolnica, bezgranicznie kocha swojego pana Petroniusza. Sprzeciwia się jego rozkazowi i z radością przyjmuje karę chłosty, ponieważ może zostać w domu Petroniusza. Największym dowodem jej miłości jest śmierć u boku ukochanego mężczyzny, ponieważ bez niego nie potrafiłaby żyć. Akte przez wiele lat żyje wspomnieniami szczęścia, które zaznała u boku Nerona i zaślepiona miłością, nie dostrzega jego okrutnego charakteru, usprawiedliwiając każdy jego postępek. Poppea Sabina, żona Nerona, jest kobietą bezwzględną i okrutną, znienawidzoną przez poddanych. Namówiła cezara do zamordowania matki i żony. Zazdrosna o urodę Ligii, pragnie zemścić się na dziewczynie, w obawie, że pewnego dnia Neron może ją dostrzec. Szczerym uczuciem darzyła jedynie swojego synka, Rufiusa, którego za wszelką cenę chciała uchronić przed wyrokiem, wydanym przez władcę.
„Faraon” Bolesława PrusaW Faraonie Bolesława Prusa są ukazane cztery postacie kobiece o zupełnie odmiennych osobowościach. Królowa Nikotris jest kobietą dojrzałą emocjonalnie, świadomą wielkości stanu kapłańskiego, z którego pochodził jej ojciec. Jest wierna mężowi i szanuje poczucie niezależności syna jako władcy – respektuje jego zarządzenia. Wie, że młodzieniec jest gwałtowny i próbuje odwieść go od pomysłu walki z kapłanami. Jest świadoma, że może to zakończyć się klęską Ramzesa. Ostatecznie zostaje żoną mężczyzny, który pośrednio przyczynił się do śmierci jej dziecka. Sara, kochanka Ramzesa, jest postacią tragiczną. Krótkotrwała miłość faraona do niej i szczęście wynikające z narodzin dziecka, zostaje zakłócone pojawieniem się w życiu Ramzesa Kamy. Sara zostaje oszukana przez kapłanów i zgadza się, aby dziecko zostało Żydem. Wygnana przez władcę, ze spokojem i pokorą przyjmuje poniżenie ze strony Fenicjanki. Nie przestaje kochać Ramzesa, a kiedy sądzi, że to on zamordował dziecko, bierze winę na siebie. Umiera, uświadomiwszy sobie, że pozwoliła zabić dziecko obcemu mężczyźnie. Sara to uosobienie kobiecej delikatności, dobra i macierzyństwa.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Motyw kobiety
Ligia, dobra i troskliwa chrześcijanka, odróżnia się od innych rzymskich kobiet. Jej serce, wypełnione miłosierdziem i wyznawanymi zasadami, nie zna nienawiści. Pomponia Grecyna jest kobietą wierną i łagodną, a fakt, że mąż nie jest wyznawcą Chrystusa, jest powodem jej smutku. Eunice, piękna niewolnica, bezgranicznie kocha swojego pana Petroniusza. Sprzeciwia się jego rozkazowi i z radością przyjmuje karę chłosty, ponieważ może zostać w domu Petroniusza. Największym dowodem jej miłości jest śmierć u boku ukochanego mężczyzny, ponieważ bez niego nie potrafiłaby żyć. Akte przez wiele lat żyje wspomnieniami szczęścia, które zaznała u boku Nerona i zaślepiona miłością, nie dostrzega jego okrutnego charakteru, usprawiedliwiając każdy jego postępek. Poppea Sabina, żona Nerona, jest kobietą bezwzględną i okrutną, znienawidzoną przez poddanych. Namówiła cezara do zamordowania matki i żony. Zazdrosna o urodę Ligii, pragnie zemścić się na dziewczynie, w obawie, że pewnego dnia Neron może ją dostrzec. Szczerym uczuciem darzyła jedynie swojego synka, Rufiusa, którego za wszelką cenę chciała uchronić przed wyrokiem, wydanym przez władcę.
„Faraon” Bolesława PrusaW Faraonie Bolesława Prusa są ukazane cztery postacie kobiece o zupełnie odmiennych osobowościach. Królowa Nikotris jest kobietą dojrzałą emocjonalnie, świadomą wielkości stanu kapłańskiego, z którego pochodził jej ojciec. Jest wierna mężowi i szanuje poczucie niezależności syna jako władcy – respektuje jego zarządzenia. Wie, że młodzieniec jest gwałtowny i próbuje odwieść go od pomysłu walki z kapłanami. Jest świadoma, że może to zakończyć się klęską Ramzesa. Ostatecznie zostaje żoną mężczyzny, który pośrednio przyczynił się do śmierci jej dziecka. Sara, kochanka Ramzesa, jest postacią tragiczną. Krótkotrwała miłość faraona do niej i szczęście wynikające z narodzin dziecka, zostaje zakłócone pojawieniem się w życiu Ramzesa Kamy. Sara zostaje oszukana przez kapłanów i zgadza się, aby dziecko zostało Żydem. Wygnana przez władcę, ze spokojem i pokorą przyjmuje poniżenie ze strony Fenicjanki. Nie przestaje kochać Ramzesa, a kiedy sądzi, że to on zamordował dziecko, bierze winę na siebie. Umiera, uświadomiwszy sobie, że pozwoliła zabić dziecko obcemu mężczyźnie. Sara to uosobienie kobiecej delikatności, dobra i macierzyństwa.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw kobiety |