Jesteś w:
Motyw kobiety
„Balladyna” Juliusza Słowackiego
Balladyna to postać tragiczna uwikłana w konflikt własnej osobowości i nie odkrytej tożsamości – konflikt między namiętnościami, żądzą władzy a wewnętrzną moralnością i sumieniem. Poruszając się po drodze pragnień, zapomina o rozsądku. Nierozważnie szuka granic osobistej wolności. Udowadnia, jak niewiele potrzeba, by stanąć w kolizji z prawem i samym sobą. Wystarczy mała iskra – chwilowe rozbudzenie uśpionej fantazji, szaleńczej ambicji, by zapłonęło ognisko zła i spopielały wszelkie zasady. Jakże czujnym trzeba być strażnikiem świętej „etycznej” korony, by nie zapomnieć o „królewskich” – odgórnych prawach i nie uśmiercić się rażeniem „pioruńskich” (niszczących) pragnień.Nowelistyka Elizy Orzeszkowej
„A...B...C...”
Przykładami kobiet w noweli „A... B... C” są Joanna Lipska, pani Rożnowska – właścicielka magla, matka Kostka – praczka. Kobiety ukazane przez Orzeszkową nie są kapryśnymi damami, to najczęściej dbające o dom rodzinny gospodynie, zapracowane matki. Jeżeli którakolwiek z nich osiągnęła pewien status materialny (pani Rożnowska), to głównie dzięki własnej pracy. Joanna jest wykształconą córką profesora i trudno byłoby jej wykonywać ciężką pracę fizyczną. Autorka kreuje bohaterkę tak, by w jakiś sposób wiązała się ze swoim wykształceniem, ale nie tylko - prócz pracy nauczycielki wykonuje mnóstwo codziennych obowiązków, dzięki temu pisarka wcieliła w jedną postać postulaty pozytywizmu: ideę nauki i pracy. Praczka wręcz „zabija się” praniem cudzej bielizny. Stara się utrzymać dom, ponieważ ma męża pijaka i obiboka. Jest silna i może nawet konkurować z mężczyzną lub być od niego lepsza. W postaci Rożnowskiej – jako właścicielki magla autorka podkreśla autonomię kobiet, ich predyspozycje do realizacji obranych celów. Podobnie jest też w przypadku Joanny Lipskiej.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Motyw kobiety
Balladyna to postać tragiczna uwikłana w konflikt własnej osobowości i nie odkrytej tożsamości – konflikt między namiętnościami, żądzą władzy a wewnętrzną moralnością i sumieniem. Poruszając się po drodze pragnień, zapomina o rozsądku. Nierozważnie szuka granic osobistej wolności. Udowadnia, jak niewiele potrzeba, by stanąć w kolizji z prawem i samym sobą. Wystarczy mała iskra – chwilowe rozbudzenie uśpionej fantazji, szaleńczej ambicji, by zapłonęło ognisko zła i spopielały wszelkie zasady. Jakże czujnym trzeba być strażnikiem świętej „etycznej” korony, by nie zapomnieć o „królewskich” – odgórnych prawach i nie uśmiercić się rażeniem „pioruńskich” (niszczących) pragnień.Nowelistyka Elizy Orzeszkowej
„A...B...C...”
Przykładami kobiet w noweli „A... B... C” są Joanna Lipska, pani Rożnowska – właścicielka magla, matka Kostka – praczka. Kobiety ukazane przez Orzeszkową nie są kapryśnymi damami, to najczęściej dbające o dom rodzinny gospodynie, zapracowane matki. Jeżeli którakolwiek z nich osiągnęła pewien status materialny (pani Rożnowska), to głównie dzięki własnej pracy. Joanna jest wykształconą córką profesora i trudno byłoby jej wykonywać ciężką pracę fizyczną. Autorka kreuje bohaterkę tak, by w jakiś sposób wiązała się ze swoim wykształceniem, ale nie tylko - prócz pracy nauczycielki wykonuje mnóstwo codziennych obowiązków, dzięki temu pisarka wcieliła w jedną postać postulaty pozytywizmu: ideę nauki i pracy. Praczka wręcz „zabija się” praniem cudzej bielizny. Stara się utrzymać dom, ponieważ ma męża pijaka i obiboka. Jest silna i może nawet konkurować z mężczyzną lub być od niego lepsza. W postaci Rożnowskiej – jako właścicielki magla autorka podkreśla autonomię kobiet, ich predyspozycje do realizacji obranych celów. Podobnie jest też w przypadku Joanny Lipskiej.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw kobiety |