Jesteś w: Motyw zła

Motyw zła


„Opowiadania” Tadeusza Borowskiego

Z tekstów Borowskiego bije przeświadczenie o degradacji ludzkiego świata, który, jak pisze Urbański, „stał się światem kamiennym, odczłowieczonym, podzielonym na bezdusznych oprawców i bezrozumne ofiary”. Przyczynę tego stanu autor upatrywał w kulturze europejskiej, którą oskarżył o dopuszczenie do narodzin totalitaryzmu i jego potworne konsekwencje.

„Inny świat” Gustawa Herlinga-GrudzińskiegoAutor, w przeciwieństwie do Borowskiego, propaguje idee niezgody na zło, postawę wyrozumiałości i współczucia. Mimo iż wędrówka po zonie przypominać może kręgi piekła Dantego, nie należy zatracać własnego człowieczeństwa, wprost przeciwnie - warto pamiętać o humanizmie i ludzkiej godności.

„Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za upiorny nonsens naszych czasów próby sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich – tak jakby wodę można było mierzyć ogniem, a ziemię piekłem.”

„Dżuma” Alberta Camusa

Zła nie można pokonać, można je jedynie oddalić: „(…) bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika (…)”. Nie można też mu się biernie przyglądać, ale trzeba działać przeciwko niemu. Zło ma tendencję do rozprzestrzeniania się, gdy natrafi na podatny grunt: Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka i żeby go nie zakazić”. Postawy wobec zła są zróżnicowane, można mu się poddać, ale można z nim też walczyć.

strona:    1    2    3    4    5  





Motyw - inne artykuły:
Motyw zła

Motyw zła w „Dżumie” Camusa