Jesteś w: Motyw rycerza

Motyw rycerza


Rycerstwo polskie przedstawione zostało w sposób nieco wyidealizowany. Autor, charakteryzując poszczególne postacie, zarówno historyczne, jak i fikcyjne, kładł nacisk na wyróżnienie cech, którymi odznaczał się ten stan. Bohaterowie tacy jak: Maćko z Bogdańca, Zbyszko, Powała z Taczewa czy Zyndram z Maszkowic odznaczają się prawością, szlachetnością, prawdomównością, odwagą, wiernością w przyjaźni, posłuszeństwem wobec króla i dbałością o dobro ojczyzny. Maćko z Bogdańca reprezentuje typ rycerza szlachcica – drobnego ziemianina, którego ojciec za szczególne zasługi w bitwie pod Płowcami, otrzymał od króla herb szlachecki i ziemię bogdaniecką. Starzec łączy w sobie rozwagę, waleczność, dbałość o honor z życiową rozwagą i sprytem, w które nie została wyposażona żadna z postaci rycerzy polskich. Jest dobrym gospodarzem, przywiązanym do ziemi ojczystej, a jego nadrzędny cel stanowi odzyskanie rodowego majątku i to staje się głównym powodem jego udziału w wojnie, prowadzonej przez Witolda. Zbyszko kieruje się przede wszystkim pragnieniem zdobycia pasa i rycerskich ostróg, a honor rycerski jest dla niego najważniejszy.Rycerze polscy odznaczali się również tężyzną fizyczną, wyjątkowym zdrowiem i odpornością na ból i trudy. Zbyszko z łatwością wyciska sok z gałęzi czy też naciąga kuszę bez korby, a Powała wykazuje się ogromną siłą na uczcie w Malborku, kiedy zwija ostrze tasaku w trąbkę, czego nie potrafi dokonać najsilniejszy z rycerzy krzyżackich – Arnold von Baden. Łączyła ich również świadomość krzywd osobistych i narodowych, doznanych z rąk Krzyżaków i wynikająca z tego konieczność wojny z Zakonem.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8  





Motyw - inne artykuły:
Motyw rycerza