Jesteś w:
Motyw samotności
„Chłopi” Władysława Reymonta
W powieści jedynie Jagna odczuwała samotność i nienazwaną potrzebę opuszczenia wsi, w której źle się czuła, nękana ciągłymi plotkami i niemożnością robienia tego, co pragnęła. Nie dążyła, jak pozostali, do zgromadzenia majątku; w swych wyborach nie kierowała się wyrachowaniem czy interesownością, przez co stała się ofiarą społeczności, wyklętym przykładem odmienności, kiedy pragnęła jedynie wolności i samotności. ”Latarnik” – Henryk Sienkiewicz
Latarnia morska znajduje się na maleńkiej wyspie położonej niedaleko portu Aspinwall: „na całej zaś wysepce, mającej morgę rozległości, nie ma nikogo.” Już sam fakt zamieszkania na tak niewielkim zakątku izoluje człowieka od świata.
Skawiński po trudach życia potrzebował samotności i odpoczynku. W ciszy i spokoju pragnął przygotować się na spotkanie ze śmiercią. Pełniąc służbę latarnika, popadł w stan odrętwienia. Bywały dni i tygodnie, kiedy nie widywano go w miasteczku. On również przestał widywać ludzi. Zespolił się z otoczeniem. „Nie rozumował nad tym, czuł tylko bezwiednie, ale w końcu zdawało mu się, ze niebo, woda, jego skała, wieża i złote ławice piasku, i wydęte żagle, i mewy, odpływy i przypływy, to jakaś wielka jedność i jedna, ogromna tajemnicza dusza; on zaś sam pogrąża się w tej tajemnicy i czuje ową duszę, która żyje i koi się.” Jego stan przypominał indyjską nirwanę – uczucie wyzbycia się wszelkich trosk, cierpień, całkowitego zapomnienia. Żyjąc na krawędzi jawy i snu, mimo samotności czuł się szczęśliwy. Znajdował w niej ukojenie.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Motyw samotności
W powieści jedynie Jagna odczuwała samotność i nienazwaną potrzebę opuszczenia wsi, w której źle się czuła, nękana ciągłymi plotkami i niemożnością robienia tego, co pragnęła. Nie dążyła, jak pozostali, do zgromadzenia majątku; w swych wyborach nie kierowała się wyrachowaniem czy interesownością, przez co stała się ofiarą społeczności, wyklętym przykładem odmienności, kiedy pragnęła jedynie wolności i samotności. ”Latarnik” – Henryk Sienkiewicz
Latarnia morska znajduje się na maleńkiej wyspie położonej niedaleko portu Aspinwall: „na całej zaś wysepce, mającej morgę rozległości, nie ma nikogo.” Już sam fakt zamieszkania na tak niewielkim zakątku izoluje człowieka od świata.
Skawiński po trudach życia potrzebował samotności i odpoczynku. W ciszy i spokoju pragnął przygotować się na spotkanie ze śmiercią. Pełniąc służbę latarnika, popadł w stan odrętwienia. Bywały dni i tygodnie, kiedy nie widywano go w miasteczku. On również przestał widywać ludzi. Zespolił się z otoczeniem. „Nie rozumował nad tym, czuł tylko bezwiednie, ale w końcu zdawało mu się, ze niebo, woda, jego skała, wieża i złote ławice piasku, i wydęte żagle, i mewy, odpływy i przypływy, to jakaś wielka jedność i jedna, ogromna tajemnicza dusza; on zaś sam pogrąża się w tej tajemnicy i czuje ową duszę, która żyje i koi się.” Jego stan przypominał indyjską nirwanę – uczucie wyzbycia się wszelkich trosk, cierpień, całkowitego zapomnienia. Żyjąc na krawędzi jawy i snu, mimo samotności czuł się szczęśliwy. Znajdował w niej ukojenie.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw samotności |