Jesteś w:
Motyw samotności
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej
Uczucie samotności dotyka wielu bohaterów. Jest ono najczęściej następstwem nieszczęśliwej miłości. Justyna po zakończeniu znajomości z kuzynem Korczyńskim czuje się opuszczona i zagubiona. Marta odrzuciwszy Anzelma, cierpi w ukryciu, podobnie Anzelm – stopniowo popada w apatię, a symbolem jego samotności jest „duszna choroba”, która izoluje go od świata. Wyalienowani są też pani Emilia Korczyńska i jej mąż Benedykt – ci wzajemnie nie spełniają swoich oczekiwań, każde z nich oddzielnie brnie przez życie. Samotna jest także Teresa, która stale marzy o miłości.Nowelistyka Elizy Orzeszkowej
„A...B...C...”
Główna bohaterka czuje się samotna w momencie, gdy nie potrafi zadecydować o swoim dalszym życiu. Sytuacja taka ma miejsce po śmierci ojca rodzeństwa – profesora Lipskiego. Podobne odczucia towarzyszą dziewczynie po wydaniu wyroku skazującego ją na karę grzywny lub więzienia. Kryje się ze swoją samotnością w ciasnym mieszkaniu i cierpliwie oczekuje na brata. Samotność młodej dziewczyny zaznacza się także poprzez afekt do doktora Adama. Miłość ta nigdy się spełni, Joanna o tym wie, lecz mimo to pielęgnuje w sobie nierealne uczucie. Izolacja bohaterki unaocznia się także poprzez istnienie w „wielkim mieście wielkich Niemiec”, gdzie ludzie nie zawsze zwracają na siebie uwagę, są raczej anonimowi, a dostrzega się ich w sytuacjach nietypowych, przykładem może być tu proces Joanny. Samotność bohaterki zanika w momencie, gdy wciela się w rolę nauczycielki oraz podczas relacji z bratem.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Motyw samotności
Uczucie samotności dotyka wielu bohaterów. Jest ono najczęściej następstwem nieszczęśliwej miłości. Justyna po zakończeniu znajomości z kuzynem Korczyńskim czuje się opuszczona i zagubiona. Marta odrzuciwszy Anzelma, cierpi w ukryciu, podobnie Anzelm – stopniowo popada w apatię, a symbolem jego samotności jest „duszna choroba”, która izoluje go od świata. Wyalienowani są też pani Emilia Korczyńska i jej mąż Benedykt – ci wzajemnie nie spełniają swoich oczekiwań, każde z nich oddzielnie brnie przez życie. Samotna jest także Teresa, która stale marzy o miłości.Nowelistyka Elizy Orzeszkowej
„A...B...C...”
Główna bohaterka czuje się samotna w momencie, gdy nie potrafi zadecydować o swoim dalszym życiu. Sytuacja taka ma miejsce po śmierci ojca rodzeństwa – profesora Lipskiego. Podobne odczucia towarzyszą dziewczynie po wydaniu wyroku skazującego ją na karę grzywny lub więzienia. Kryje się ze swoją samotnością w ciasnym mieszkaniu i cierpliwie oczekuje na brata. Samotność młodej dziewczyny zaznacza się także poprzez afekt do doktora Adama. Miłość ta nigdy się spełni, Joanna o tym wie, lecz mimo to pielęgnuje w sobie nierealne uczucie. Izolacja bohaterki unaocznia się także poprzez istnienie w „wielkim mieście wielkich Niemiec”, gdzie ludzie nie zawsze zwracają na siebie uwagę, są raczej anonimowi, a dostrzega się ich w sytuacjach nietypowych, przykładem może być tu proces Joanny. Samotność bohaterki zanika w momencie, gdy wciela się w rolę nauczycielki oraz podczas relacji z bratem.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
| Motyw - inne artykuły: | |
|
• Motyw samotności |